دلتنگی...

چون که : صدای تو به شب پروانه می‌دوخت. دلتنگی......

خدای عزیزم،

می‌خواهم بجنگم.می‌خواهم وحشیانه بجنگم برای اهدافم،برای آینده،برای فردا.کمکم کن.به قدرِ تمام زندگی کمکم کن.ترسم را بُکش.

دلتنگی......

عمیقاً دوست دارم ببینم‌ش.مدت‌ها بود که چنین شوقی به دیدار کسی نداشتم؛هیجانی نیمه‌شدید و توأم با ترس.عاشقِ روح عریانشم،روحی هزار لایه پوست داره و هیچ‌وقت به تهش نمی‌رسی.

+دعا کنید پیام بده و بگه که سه‌شنبه یا چهارشنبه بیا همو ببینیم.دعا.دعا.

 

دلتنگی......

حس می‌کنم بیشتر از همیشه به وجودِ یک شریکِ عاطفی نیاز دارم.و حقیقتاً دیگه برنمی‌تابم این همه تنهایی رو.

دلتنگی......

حس می‌کنم دیگه وقتشه برم.وقتشه الویت‌بندی و گذشتن از چیزی برای رسیدن به چیزای مهم‌تر رو یاد بگیرم.جدی حس می‌کنم گوشی داری عقبم می‌ندازه.واقعا گذشتن از این لعنتی اراده‌ می‌خواد،خیلی هم می‌خواد.همینجا قول می‌دم که امشب خاموشش کنم.حداقل تا جمعه.امشب تست‌های اقتصاد و جامعه و منطق و فلسفه و فنون رو می‌زنم و تحلیل می‌کنم.شاید ۳ ساعت مثلا!باید بتونم.باااید.باااید.و می‌تونم.

دلتنگی......

این منم،

با هر آهنگ موودم تغییر می‌کنه:

عروسک‌ساز(کاوه صالحی)_-_-_ احساس می‌کنم خیلی سَبُک و آرومم.

سوپراستارِ من(داماهی)-_-_-_-_یه دیوونگیِ کم‌رنگ

و با ashes گیر می‌کنم بین گذشته و آینده.

حتما خیری هست توی این تنهایی.توی این تنهاییِ مُدام.توی این تنهایی چسبیده به روح و تن.توی این تنهایی که انگار پخش شده توو همه ی زندگی‌م.

همینقدر بنویسم که:هیچی درس نخوندم امروز :)) باید برم به جنگِ فردا.فردا فردا فردا.

+تراز اول قلمچی ۶۱۴۳^^

دلتنگی......

باید درس بخونم.و تا پشتِ اون میزِ لعنتی نشینم حس می‌کنم حالشو ندارم.دارم "سلام" ِ سوگند رو گوش می‌کنم.باید روانشناسی بخونم.بعد یه کم ریاضی تمرین کنم.تست و این xشرها.دیشب خوابِ امین رو دیدم؛خواب دیدم دارم توی چشماش غرق می‌شم! عجیب بود واقعا.دیگه حسّ خاصی ندارم به خیلی از اسامی و پیام‌ها.

گوشی رو هم وسطِ هفته‌ها خاموش می‌کنم و می‌دم به بابا.حالِ ساکنیه.هوف.

 

دلتنگی......

سلام

خسته‌م ولی نمی‌خوام باشم!نمی‌خوام دردِبی‌دردی من‌و از پا بندازه.از امروز می‌خوام کم‌تر بهونه بگیرم.کم‌تر غر بزنم که چرا الف اینقدر تخمی و مسئولیت‌نپذیره.امروز می‌خوام نرم مدرسه و فکر کنم(شاید بهونه‌ی خوبی باشه!) 

خدا کنه بارون بند بیاد که برم کتابخونه.

دلتنگی......

گوشی رو در تاریخِ پستِ قبل روشن کردم و حالا می‌خوام باز خاموشش کنم.خدافظ‌.

دلتنگی......

صبر ندارم؛شاید بزرگ‌ترین ضعفم توی زندگی همینه.زود شیفته و زود بیخیال،زود جذب و زود دفع.و همین صبر نداشتن باعث می‌شه عقب بیافتم.باید بیشتر در این مورد روی خودم کار کنم.تصمیم گرفتم از فردا طوری باشم که دلتنگی......ادامه مطلب